اما بعضى مفسران، وعده خدا را اشاره به پيشرفتهاى علمى بشر مى‌دانند كه با آن ديگر سد غير قابل عبور مفهومى ندارد، وسائل هوايى، همچون هواپيماها، هليكوپترها و مانند آن تمام اين موانع را برمى‌دارد.

ولى اين تفسير بعيد به نظر مى‌رسد.

نكته‌ها:

1- نكات آموزنده اين داستان تاريخى‌

البته در اينكه ذو القرنين كه بود؟ و سفرهاى او به شرق و غرب چگونه صورت گرفت؟ و سدى را كه او ساخته در كجا است؟ و مانند اينها بعدا به خواست خدا بحث خواهيم كرد، ولى قطع نظر از جنبه‌هاى تطبيقى تاريخى، خود اين داستان بطور سربسته داراى نكات آموزنده فراوانى است كه توجه به آن از هر چيز لازمتر و در واقع هدف اصلى قرآن را تشكيل مى‌دهد.

1- نخستين درسى را كه به ما مى‌آموزد اين است كه در جهان هيچ كارى بدون توسل به اسباب امكان ندارد، لذا خدا براى پيشرفت كار ذو القرنين" اسباب" پيشرفت و پيروزى را به او داد (وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ سَبَباً) و او هم بخوبى از اين اسباب بهره گرفت (فاتبع سببا) بنا بر اين، آنها كه انتظار دارند بدون تهيه اسباب لازم به پيروزى برسند بجايى نخواهند رسيد حتى اگر ذو القرنين باشند! 2- هر چند غروب خورشيد در چشمه‌اى گل‌آلود قطعا جنبه خطاى باصره داشت، ولى با اين حال نشان مى‌دهد كه ممكن است خورشيد با آن عظمت بوسيله چشمه گل‌آلودى پوشانده گردد همانگونه كه يك انسان با عظمت و يك شخصيت والا مقام گاه بر اثر يك لغزش بكلى سقوط مى‌كند، و شخصيتش در ديده‌ها غروب خواهد كرد.