او را گلوگير مى‌شود، و عرق او را متعفن مى‌سازد" [1]

" اما آن نوجوان پدر و مادرش با ايمان بودند، و ما نخواستيم كه اين نوجوان، پدر و مادر خود را از راه ايمان بيرون ببرد و به طغيان و كفر وادارد" (وَ أَمَّا الْغُلامُ فَكانَ أَبَواهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينا أَنْ يُرْهِقَهُما طُغْياناً وَ كُفْراً).

اين احتمال نيز در تفسير آيه از طرف جمعى از مفسران ذكر شده است كه منظور اين نيست كه نوجوان كافر و طغيانگر پدر و مادر خود را از راه بدر برد، بلكه منظور اين است كه او پدر و مادر خود را به خاطر طغيان و كفرش اذيت و آزار فراوان دهد [2] ولى تفسير اول نزديكتر به نظر مى‌رسد.

به هر حال آن مرد عالم، اقدام به كشتن اين نوجوان كرد و حادثه ناگوارى را كه در آينده براى يك پدر و مادر با ايمان در فرض حيات او رخ مى‌داد دليل آن گرفت.

به خواست خدا به زودى در شرح نكته‌هاى اين داستان پر ماجرا روى همه كارهاى خضر از نظر احكام الهى و منطقى بحث خواهيم كرد، و ايراد" قصاص قبل از جنايت" را پاسخ خواهيم گفت.

تعبير به" خشينا" (ما ترسيديم كه در آينده چنين شود ...) تعبير پر معنايى است، اين تعبير نشان مى‌دهد كه اين مرد عالم خود را مسئول آينده مردم نيز مى‌دانست، و حاضر نبود پدر و مادر با ايمانى به خاطر انحراف نوجوانشان‌

[1] نهج البلاغه كلمات قصار جمله 419.

[2] بنا بر تفسير اول فعل" يرهق" دو مفعول گرفته كه مفعول اولش" هما" و مفعول دوم" طغيانا" مى‌باشد، و بنا بر تفسير دوم" طغيانا" و كفرا" مفعول لاجله" مى‌باشد.