تفسير: گويى تنها منتظر مجازاتند!

اين آيات يك نوع نتيجه‌گيرى از مجموع بحثهاى گذشته و نيز اشاره‌اى به بحثهاى آينده است.

نخستين آيه مى‌گويد: ما در اين قرآن براى مردم هر گونه مثلى را بيان كرديم" (وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِي هذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ‌).

از تاريخ تكان دهنده گذشتگان نمونه‌هاى مختلفى آورديم، از حوادث دردناك زندگى آنها و خاطره‌هاى تلخ و شيرين تاريخ، در گوش مردم فرو خوانديم و آن قدر مسائل را زير و رو كرديم تا دلهايى كه آماده پذيرش است پذيراى حق گردد، و بر سايرين نيز اتمام حجت شود، و جايى براى ابهام باقى نماند.

ولى با اين حال گروهى طغيانگر و سركش هرگز ايمان نياوردند، چرا كه" انسان بيش از هر چيز به جدل مى‌پردازد" (وَ كانَ الْإِنْسانُ أَكْثَرَ شَيْ‌ءٍ جَدَلًا)" صرفنا" از ماده" تصريف" به معنى تغيير و دگرگون ساختن و از حالى به حال ديگر درآوردن است، هدف از اين تعبير در آيه فوق آن است كه ما در لباسهاى گوناگون و چهره‌هاى مختلف و به هر زبانى كه امكان تاثير در آن بوده با مردم سخن گفته‌ايم.

" جدل" به معنى گفتگويى است كه بر اساس نزاع و تسلط بر ديگرى صورت گيرد، و بنا بر اين" مجادله" به معنى آن است كه دو نفر در برابر هم به جر و بحث و مشاجره برخيزند، اين كلمه در اصل- بطورى كه راغب مى‌گويد- از" جدلت الخيل" (طناب را محكم تابيدم) گرفته شده است، گويى كسى كه چنين سخنانى مى‌گويد مى‌خواهد طرف مقابل را به زور از افكارش بپيچاند.

بعضى نيز گفته‌اند اصل" جدال" به معنى كشتى گرفتن و ديگرى را بر زمين‌