(وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ‌).

تعبير به" و اصبر نفسك"" خود را شكيبا دار" اشاره به اين واقعيت است كه پيغمبر ص از ناحيه دشمنان مستكبر و اشراف آلوده در فشار بود كه گروه مؤمنان فقير را از خود براند، لذا خداوند دستور مى‌دهد كه در برابر اين فشار فزاينده، صبر و استقامت پيشه كن، و هرگز تسليم آنها مشو.

تعبير به" صبح و شام" اشاره به اين است كه در همه حال و تمام عمر به ياد خدا هستند.

و تعبير به" يريدون وجهه" (ذات او را ميطلبند) دليل بر اخلاص آنها است، و اشاره به اينكه آنها از خداوند خود او را ميخواهند، حتى بخاطر بهشت (هر چند نعمتهايش بزرگ و پرارزش است) و بخاطر ترس از دوزخ و مجازاتهايش (هر چند عذابهايش دردناك است) بندگى خدا نمى‌كنند، بلكه فقط به خاطر ذات پاك او، او را مى‌پرستند كه" ما از تو، به غير از تو، نداريم تمنا"! و اين بالاترين درجه اطاعت و بندگى و عشق و ايمان به خدا است‌ [1] سپس به عنوان تاكيد ادامه مى‌دهد" هرگز چشمهاى خود را از اين گروه با ايمان، اما ظاهرا فقير، برمگير، و به خاطر زينتهاى دنيا به اين مستكبران از خدا بيخبر، ديده ميفكن" (وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا) [2] باز براى تاكيد فزونتر اضافه مى‌كند:" و از آنها كه قلبشان را از ياد

[1] در باره معنى" وجه" و اينكه گاهى به معنى" ذات" و گاهى به معنى" صورت" آمده و دليل انتخاب آن در اين گونه موارد، در جلد دوم صفحه 263 مشروحا بحث كرده‌ايم.

[2] لا تعد از ماده" عدا يعدو" به معنى تجاوز كردن است، بنا بر اين مفهوم جمله اين است:" چشم از آنها برمگير تا به ديگران نگاه كنى".