نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 415
مىكردند گفتند: اى محمد اگر تو در صدر مجلس بنشينى، و اين گونه افراد كه بوى
آنها مشام انسان را آزار مىدهد، و لباسهاى خشن و پشمينه در تن دارند، از خود دور
سازى (و خلاصه مجلس تو مجلسى در خور اشراف و شخصيتها! بشود) ما نزد تو خواهيم آمد،
در مجلست خواهيم نشست و از سخنانت بهره مىگيريم ولى چكنيم كه با وجود اين گروه
جاى ما نيست! در اين هنگام آيات فوق نازل شد و به پيامبر ص دستور داد كه هرگز
تسليم اين سخنان فريبنده تو خالى نشود و همواره در دوران زندگى با افراد با ايمان
و پاكدلى چون سلمانها و ابو ذرها باشد هر چند دستشان از ثروت دنيا تهى و لباسشان
پشمينه است.
و به دنبال نزول آيات پيامبر ص به جستجوى اين گروه برخاست (گويا با شنيدن اين
سخن ناراحت شدند و به گوشهاى از مسجد رفتند و به عبادت پروردگار پرداختند)
سرانجام آنها را در آخر مسجد در حالى كه به ذكر خدا مشغول بودند، يافت، فرمود: حمد
خدا را كه نمردم تا اينكه او چنين دستورى بمن داد كه با امثال شما باشم،" آرى
زندگى با شما، و مرگ هم با شما خوش است"! (
از جمله درسهايى كه داستان اصحاب كهف به ما آموخت اين بود كه معيار ارزش
انسانها پست و مقام ظاهرى و ثروتشان نيست، بلكه آنجا كه راه خدا است وزير و چوپان
در يك صفند، آيات مورد بحث نيز در حقيقت همين مساله مهم را تعقيب مىكند و به
پيامبر ص چنين دستور مىدهد:" با كسانى باش كه صبحگاهان و عصرگاهان پروردگار
خود را مىخوانند و تنها ذات پاك او را مىطلبند"