اين غار، غار وسيعى است كه مى‌گويند آثار صدها قبر در آن بچشم ميخورد و به عقيده بسيارى، غار اصحاب كهف همين است.

بطورى كه ارباب اطلاع نقل كرده‌اند دهانه اين غار به سوى شمال شرقى است، و همين سبب شده كه بعضى از مفسران بزرگ در اصالت آن ترديد كنند، در حالى كه اين وضع مؤيد اصالت آن است، زيرا قرار گرفتن آفتاب به هنگام طلوع در سمت راست غار و در هنگام غروب در سمت چپ، مفهومش آن است كه دهانه غار به سوى شمال و يا اندكى متمايل به شمال شرقى باشد.

عدم وجود مسجد و معبدى در حال حاضر در كنار آن دليلى بر نفى اصالت آن نيز نخواهد بود، چه اينكه ممكن است با گذشتن حدود 17 قرن آثار آن معبد از بين رفته باشد.

دومين غار، غارى است كه در نزديكى پايتخت" اردن" يعنى شهر" عمان" واقع شده است، در نزديكى روستايى بنام" رجيب".

در بالاى اين غار آثار صومعه‌اى ديده مى‌شود كه طبق پاره‌اى از قرائن مربوط به قرن پنجم ميلادى است كه بعد از غلبه مسلمين بر آنجا تبديل به مسجد شده و محراب و ماذنه دارد.

3- جنبه‌هاى آموزنده اين داستان-

اين ماجراى عجيب تاريخى كه قرآن آن را خالى از هر گونه خرافه و مطالب بى اساس و ساختگى آورده است، مانند همه داستانهاى قرآن مملو از نكات سازنده‌ى تربيتى است كه در لابلاى تفسير آيات به آنها اشاره شد، ولى لازم مى‌دانيم در اينجا نيز به عنوان جمع‌بندى به آنها اشاره كنيم تا به هدف اصلى قرآن نزديكتر شويم.

الف: نخستين درس اين داستان همان شكستن سد تقليد و جدا شدن از همرنگى با محيط فاسد است، جوانمردان اصحاب كهف همانگونه كه ديديم‌