كهف بعد از بيدارى با اينكه قاعدتا بسيار گرسنه بودند و ذخيره بدن آنها در اين مدت طولانى مصرف شده بود، ولى باز به كسى كه مامور خريد غذا مى‌شود توصيه مى‌كنند هر غذايى را نخرد، بلكه بنگرد در ميان فروشندگان كدامين نفر غذايش از همه پاكتر است آن را انتخاب كند.

بعضى از مفسران گفته‌اند اين سخن ناظر به حيوانات ذبح شده است، زيرا آنها مى‌دانستند در آن شهر افرادى هستند كه گوشتهاى آلوده و احيانا مردار مى‌فروشند، و يا بعضى از آنها كسب و كارشان اصولا آلوده به حرام بوده، آنها توصيه مى‌كنند از خريد طعام از چنين اشخاصى پرهيز شود.

ولى ظاهرا اين جمله مفهوم وسيعى دارد كه هر گونه پاكى ظاهرى و باطنى را شامل مى‌شود، و اين توصيه‌اى است به همه رهروان راه حق كه نه تنها به غذاى روحانى بينديشند، بلكه مراقب پاكى غذاى جسمانيشان نيز باشند، پاك از هر گونه آلودگى، حتى در بحرانى‌ترين لحظات زندگى نيز اين اصل را فراموش نكنند.

امروز بسيارى از مردم جهان به اهميت اين دستور در يك قسمت پى برده‌اند، و سعى دارند غذاى آنها از هر نوع آلودگى ظاهرى به دور باشد، غذاها را در ظرفهاى سرپوشيده و دور از دستهاى آلوده، و گرد و غبار نگهدارى مى‌كنند، البته اين كار بسيار خوبى است، ولى به اين مقدار نبايد قناعت كرد، بلكه بايد غذاها از آلودگى به حرام، ربا، غش و تقلب و هر گونه آلودگى باطنى نيز پاك باشد.

در روايات اسلامى تاكيد فراوانى روى غذاى حلال و تاثير آن در استجابت دعا و صفاى قلب شده است.

در روايتى مى‌خوانيم كسى خدمت پيامبر آمد عرض كرد" احب ان يستجاب دعائى":" دوست دارم دعاى من به اجابت برسد".

پيامبر فرمود:"

طهر مأكلك و لا تدخل بطنك الحرام‌

":" غذاى خود