در روايات معروفى كه در تفسير نور الثقلين در ذيل اين آيه پيرامون سه نفر كه در غارى گرفتار شدند ذكر شده، كه هر يك خدا را به عمل خالصى كه انجام داده بودند خواندند و از آن تنگنا رهايى يافتند بهيچ وجه سخنى از عنوان اصحاب رقيم در آن نيست، هر چند در بعضى از كتب تفسير اين عنوان آمده است.

به هر حال ترديد نبايد كرد كه اين دو (اصحاب كهف و رقيم) اشاره به يك گروه است و شان نزول آيات نيز اين حقيقت را تاييد مى‌كند.

دستشان از همه جا كوتاه شده، رو به درگاه خدا آوردند:" و عرض كردند پروردگارا! ما را از رحمتت بهره‌مند كن" (فَقالُوا رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً)" و راه نجاتى براى ما فراهم ساز" (وَ هَيِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً).

راهى كه ما را از اين تنگنا برهاند، به رضايت و خشنودى تو نزديك سازد، راهى كه در آن خير و سعادت و انجام وظيفه بوده باشد.

ما دعاى آنها را به اجابت رسانديم،" پرده‌هاى خواب را بر گوش آنها افكنديم و سالها در غار به خواب فرو رفتند" (فَضَرَبْنا عَلَى آذانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَداً).