نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 354
پروردگارت نازل نميشوم، اجازه نداشتم! (لازم به تذكر است كه دو بخش از پاسخ
سؤالات سهگانه در اين سوره آمده اما آيه مربوط به روح، در سوره بنى اسرائيل گذشت،
و اين مطلب در قرآن كم نظير نيست كه آيهاى به مناسبتى نازل شود و آن را به دستور
پيامبر ص در لابلاى سوره خاصى جاى دهند).
تفسير: آغاز ماجراى اصحاب كهف
در آيات گذشته ترسيمى از زندگى اين جهان، و چگونگى اين ميدان آزمايش انسانها و
مسير زندگى آنان، از نظر گذشت، از آنجا كه قرآن مسائل كلى حساس را غالبا در ضمن
مثال و يا مثالها و يا نمونههايى از تاريخ گذشته مجسم مىسازد، در اينجا نيز نخست
به بيان داستان اصحاب كهف پرداخته و از آنها به عنوان يك" الگو" و"
اسوه" ياد مىكند.
گروهى از جوانان با هوش و با ايمان كه در يك زندگى پر زرق و برق در ميان انواع
ناز و نعمت به سر مىبردند، براى حفظ عقيده خود و مبارزه با طاغوت عصر خويش به همه
اينها پشتپا زدند، و به غارى از كوه كه از همه چيز تهى بود پناه بردند، و از اين
راه استقامت و پايمردى خود را در راه ايمان نشان دادند.
جالب اينكه قرآن در اينجا با به كار گرفتن يكى از اصول فن فصاحت و بلاغت نخست
سرگذشت اين گروه را بطور اجمال، براى آمادگى ذهن شنوندگان، ضمن چهار آيه نقل كرده،
سپس به تفصيل آن در ضمن چهارده آيه مىپردازد.
نخست مىگويد: آيا گمان كردى اصحاب كهف و رقيم از آيات عجيب ما بودند"؟!
(أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ
الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 354