آيه بعد براى درهم شكستن غرور مخالفان نادان مى‌گويد:" ميخواهيد ايمان بياوريد، ميخواهيد نياوريد، آنها كه پيش از اين علم و دانش به آنها داده شده است هنگامى كه قرآن بر آنان خوانده مى‌شود با تمام صورت بخاك مى‌افتند" و سر تسليم در برابر آن فرود مى‌آورند (قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لا تُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً).

در اين آيه به چند نكته بايد توجه داشت:

1- مفسران معمولا معتقدند كه جمله (آمِنُوا بِهِ أَوْ لا تُؤْمِنُوا)" ايمان بياوريد يا نياوريد" دنباله محذوفى دارد كه از قرينه كلام روشن مى‌شود، اين دنباله را به گونه‌هاى مختلفى ذكر كرده‌اند:

بعضى گفته‌اند منظور اين است كه شما چه ايمان بياوريد و چه نياوريد اعجاز قرآن و استنادش به خدا روشن است.

بعضى ديگر گفته‌اند: مكمل جمله اين بوده كه شما ايمان بياوريد، يا نياوريد، نفع و ضررش متوجه خودتان است.

ولى اين احتمال نيز وجود دارد كه جمله بعد از آن خود مكمل جمله قبل است، چنان كه نظير آن را در زبان فارسى نيز داريم مى‌گوييم تو ميخواهى سخن مرا بپذير يا نپذير، آنها كه اهل دانش و فهمند مى‌پذيرند، كنايه از اينكه علت عدم پذيرش تو، عدم آگاهى و دانش تو است، اگر دانشى مى‌داشتى مى‌پذيرفتى.

و به تعبير ديگر اگر تو ايمان نياورى افراد آگاه و دانشمند ايمان مى‌آورند.