پيامبر ص باشد تا مشركان بدانند اگر پيامبر ص تسليم پيشنهادهاى جوراجور آنها نمى‌شود بخاطر آن است كه اين پيشنهادها انگيزه حقجويى ندارد، بلكه از سر لجاجت و تعصب و عناد است، همانگونه كه در داستان موسى ع و فرعون نظير آن را مى‌خوانيم.

3- منظور از" ارض" در اين آيات كدام سرزمين است؟-

در آيات فوق خوانديم كه خداوند به بنى اسرائيل دستور داد كه اكنون كه بر دشمن پيروز شديد در ارض معهود سكونت جوييد، آيا منظور سرزمين مصر است (همين كلمه در آيه قبل كه ميگويد فرعون ميخواست آنها را از آن سرزمين بيرون كند به همين معنى آمده و آيات ديگر قرآن نيز ميگويد كه بنى اسرائيل وارث فرعونيان شدند).

يا اينكه اشاره به سرزمين مقدس فلسطين است، زيرا بنى اسرائيل بعد از اين ماجرا به سوى سرزمين فلسطين رفتند و مامور شدند كه در آن وارد شوند.

ولى ما بعيد نمى‌دانيم هر دو سرزمين منظور بوده باشد، زيرا بنى اسرائيل به شهادت آيات قرآن وارث زمينهاى فرعونيان شدند و هم مالك سرزمين فلسطين.

پاسخ اين سؤال ظاهرا مثبت مى‌باشد، زيرا جمله" جِئْنا بِكُمْ لَفِيفاً"" ما همه شما را يك جا و بهم پيچيده خواهيم آورد" قرينه بر اين موضوع است.

ولى بعضى از مفسران بزرگ احتمال داده‌اند كه تعبير وعد الآخره اشاره به همان چيزى است كه در آغاز اين سوره خوانديم كه خداوند وعده دو پيروزى و شكست را به بنى اسرائيل داده بود و از يكى به" وعد اولى" و از ديگرى به" وعد الآخرة" تعبير نموده، ولى اين احتمال با توجه به جمله" جِئْنا بِكُمْ لَفِيفاً" بسيار بعيد به نظر مى‌رسد. (دقت كنيد)