[سوره الإسراء (17): آيات 86 تا 87]

وَ لَئِنْ شِئْنا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ ثُمَّ لا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنا وَكِيلاً (86) إِلاَّ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّ فَضْلَهُ كانَ عَلَيْكَ كَبِيراً (87)

ترجمه:

86- و اگر بخواهيم آنچه را بر تو وحى فرستاديم از تو مى‌گيريم سپس كسى را نمى‌يابى كه از تو دفاع كند.

87- مگر رحمت پروردگارت (شامل حالت گردد) كه فضل پروردگارت بر تو بزرگ بوده است.

تفسير: آنچه دارى از بركت رحمت او است!

در آيات گذشته سخن از قرآن بود، دو آيه مورد بحث نيز در همين زمينه سخن مى‌گويد.

نخست مى‌فرمايد:" ما اگر بخواهيم آنچه را بر تو وحى فرستاده‌ايم از تو مى‌گيريم" (وَ لَئِنْ شِئْنا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ‌).

" سپس كسى را نمى‌يابى كه از تو دفاع كند" و آن را از ما باز پس گيرد (ثُمَّ لا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنا وَكِيلًا) پس اين مائيم كه اين علوم را به تو بخشيده‌ايم تا رهبر و هادى مردم باشى، و اين مائيم كه هر گاه صلاح بدانيم از تو باز پس مى‌گيريم، و هيچكس را در اين رابطه دخل و تصرفى نيست!.