و از اينجا روشن مى‌شود اگر مردگان چيزى نمى‌فهمند به خاطر اين است كه ارتباط روح آنها با بدن از بين رفته، نه اينكه روح، فانى شده است، درست همانند كشتى يا هواپيمايى كه دستگاه بى سيم آن همه از كار افتاده است، كشتى و راهنمايان و ناخدايان كشتى وجود دارند اما ساحل‌نشينان نمى‌توانند با آنها رابطه‌اى برقرار سازند، زيرا وسيله ارتباطى از ميان رفته است.

دلائل استقلال روح‌

سخن از مساله روح بود و اينكه ماديها اصرار دارند، پديده‌هاى روحى را از خواص سلولهاى مغزى بدانند و" فكر" و" حافظه" و" ابتكار" و" عشق" و" نفرت" و" خشم" و" علوم و دانشها" را همگى در رديف مسائل آزمايشگاهى و مشمول قوانين جهان ماده بدانند، ولى فلاسفه طرفدار استقلال روح دلائل گويايى بر نفى و طرد اين عقيده دارند كه در ذيل به قسمتهايى از آن اشاره مى‌شود:

1- خاصيت واقع‌نمايى (آگاهى از جهان برون).

نخستين سؤال كه مى‌توان از ماترياليستها كرد اين است كه اگر افكار و پديده‌هاى روحى همان خواص" فيزيك و شيميايى" مغزند، بايد" تفاوت اصولى" ميان كار مغز و كار معده يا كليه و كبد مثلا نبوده باشد، زيرا كار معده" مثلا" تركيبى از فعاليتهاى فيزيكى و شيميايى است و با حركات مخصوص خود و ترشح اسيدهايى غذا را هضم و آماده جذب بدن ميكند، و همچنين كار بزاق چنان كه گفته شد تركيبى از كار فيزيكى و شيميايى است، در حالى كه ما مى‌بينيم كار روحى با همه آنها متفاوت است.

اعمال تمام دستگاههاى بدن كم و بيش شباهت بيكديگر دارند بجز" مغز" كه وضع آن استثنايى است آنها همه مربوط به جنبه‌هاى داخلى است در حالى كه پديده‌هاى روحى جنبه خارجى دارند و ما را از وضع بيرون وجود ما آگاه مى‌كنند.