" هر خانه و ديارى را جستجو مى‌كنند" (فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ).

" و اين يك وعده قطعى و تخلف ناپذير خواهد بود" (وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولًا).

" و شما را بوسيله اموال و ثروت سرشار و فرزندان و نفرات بسيار تقويت نموديم" (وَ أَمْدَدْناكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ‌).

آن چنان كه نفرات شما بر نفرات دشمن فزونى گرفت" (وَ جَعَلْناكُمْ أَكْثَرَ نَفِيراً) [1]

" اگر نيكى كنيد به خود نيكى كرده‌ايد و اگر بدى كنيد به خود بدى كرده‌ايد" (إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها).

اين يك سنت هميشگى است نيكى‌ها و بديها سرانجام به خود انسان باز مى‌گردد، هر ضربه‌اى كه انسان مى‌زند بر پيكر خويشتن زده است، و هر خدمتى به ديگرى مى‌كند در حقيقت به خود خدمت كرده است، ولى مع الاسف نه آن مجازات شما را بيدار مى‌كند و نه اين نعمت و رحمت مجدد الهى باز هم به طغيان مى‌پردازيد و راه ظلم و ستم و تعدى و تجاوز را پيش مى‌گيريد و فساد كبير در زمين ايجاد مى‌كنيد و برترى جويى را از حد مى‌گذرانيد.

[1]" نفير" اسم جمع و به معنى گروهى از مردان است، بعضى گفته‌اند جمع" نفر" و در اصل از ماده نفر (بر وزن عفو) به معنى كوچ كردن و به چيزى روى آوردن است و به همين جهت به جماعتى كه قدرت بر تحرك به سوى چيزى داشته باشند، نفير گفته مى‌شود.