نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 213
پيامبران و رهبران الهى محسوب مىشود.
و اما سومين آيه مورد بحث كه مىگويد" اگر تو تمايل به آنها پيدا كرده
بودى، شديدا مجازات مىشدى" دليل بر همان چيزى است كه در بحثهاى مربوط به
عصمت پيامبران آمده است كه معصوم بودن آنها جنبه اضطرارى ندارد، بلكه توأم با يك
نوع خود آگاهى است كه با اختيار و آزادى اراده انجام مىشود، لذا ارتكاب گناه در
چنين حالتى عقلا محال نيست، بلكه عملا به خاطر آن آگاهى و ايمان خاص، وجود خارجى
هرگز نخواهد يافت و اگر فرضا وجود مىيافت مشمول همان كيفرها و مجازاتهاى الهى
بود. (دقت كنيد) [1]
2- چرا عذاب مضاعف؟
روشن است كه هر قدر مقام انسان از نظر علم و آگاهى و معرفت و ايمان بالاتر
رود، اعمال نيك او به همان نسبت عمق و ارزش بيشتر، و طبعا ثواب فزونترى خواهد
داشت، لذا در بعضى از روايات مىخوانيم ان الثواب على قدر العقل:
" ثواب به نسبت عقل آدمى داده مىشود" [2] كيفرها و مجازاتها نيز به همين نسبت بالا
خواهد رفت، يك انسان بى سواد و ضعيف الايمان اگر گناه كبيرهاى مرتكب شود، چندان
غير منتظره نيست و به همين دليل مجازات كمترى دارد، اما يك فرد با ايمان و عالم
پرسابقه هر گاه گناه صغيرهاى نيز انجام دهد جاى تعجب خواهد بود، و چه بسا مجازات
او در برابر اين گناه كوچك از مجازات آن عامى بى سواد در برابر آن گناه كبيره شديد
و سنگينتر باشد!.
به همين دليل در قرآن مجيد: در باره همسران پيامبر مىخوانيم: يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ
مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ
يَسِيراً
[1] شرح بيشتر اين موضوع را در
كتاب" رهبران بزرگ" بخوانيد.
[2] اصول كافى جلد اول كتاب العقل و
الجهل صفحه 9 حديث 8.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 213