آنچه ما بر تو وحى فرستاده‌ايم بفريبند، تا غير آن را به ما نسبت دهى، آن گاه ترا به عنوان دوست خود بپذيرند" (وَ إِنْ كادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ لِتَفْتَرِيَ عَلَيْنا غَيْرَهُ وَ إِذاً لَاتَّخَذُوكَ خَلِيلًا).

نكته‌ها:

1- آيا پيامبر روى خوش به مشركان نشان داد؟

گر چه بهانه‌جويان خواسته‌اند، آيات فوق را دستاويزى براى نفى معصوم بودن پيامبران بگيرند، و بگويند طبق آيات فوق و شان نزولهايى كه در رابطه با آن ديده مى‌شود، پيامبر ص در برابر وسوسه‌هاى بت پرستان از خود انعطاف نشان داد، و بلا فاصله از سوى خداوند مورد مؤاخذه قرار گرفت.

ولى خود آيات فوق آن قدر گويا است كه ما را از اقامه شواهد ديگر بر بطلان اين طرز تفكر بى نياز مى‌سازد، زيرا دومين آيه مورد بحث با صراحت مى‌گويد" اگر ما تو را ثابت قدم نگاه نداشته بوديم، نزديك بود به آنها تمايل پيدا كنى" كه مفهومش اين است تثبيت الهى كه ما از آن تعبير به" مقام عصمت" مى‌كنيم،