ترجمه:

53- به بندگانم بگو سخنى بگويند كه بهترين باشد چرا كه شيطان (بوسيله سخنان ناموزون) ميان آنها فتنه و فساد مى‌كند، هميشه شيطان دشمن آشكارى براى انسان بوده است.

54- پروردگار شما از (نيات و اعمال) شما آگاهتر است اگر بخواهد (و شايسته ببيند) شما را مشمول رحمت خود مى‌كند و اگر بخواهد مجازات مى‌كند و ما تو را وكيل بر آنها نساخته‌ايم (كه ملزم باشى آنها اجبارا ايمان بياورند).

55- پروردگار تو از حال همه كسانى كه در آسمانها و زمين هستند آگاهتر است و (اگر تو را بر ديگران برترى داديم بخاطر شايستگى تو است) ما بعضى از پيامبران را بر بعضى ديگر برترى داديم، و به داود زبور بخشيديم.

56- بگو كسانى را كه غير از خدا (معبود خود) مى‌پنداريد بخوانيد، آنها نمى‌توانند مشكلى را از شما بر طرف سازند و نه تغييرى در آن ايجاد كنند.

57- آنها كسانى هستند كه خودشان وسيله‌اى (براى تقرب) به پروردگارشان مى‌طلبند، وسيله‌اى هر چه نزديكتر، و به رحمت او اميدوارند و از عذاب او مى‌ترسند چرا كه همه از عذاب پروردگارت پرهيز و وحشت دارند.

تفسير:

برخورد منطقى با همه مخالفان‌

از آنجا كه در آيات پيشين سخن از مبدء و معاد و دلائلى بر اين دو مساله مهم اعتقادى در ميان بود، در آيات مورد بحث، روش گفتگو و استدلال با مخالفان مخصوصا مشركان را مى‌آموزد چرا كه مكتب هر قدر عالى باشد و منطق قوى و نيرومند ولى اگر با روش صحيح بحث و مجادله توأم نگردد و به جاى لطف و محبت، خشونت بر آن حاكم گردد، بى اثر خواهد بود.

لذا در نخستين آيه مى‌گويد" به بندگان من بگو سخنى را بگويند كه بهترين باشد" (وَ قُلْ لِعِبادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌).

بهترين از نظر محتوى، بهترين از نظر طرز بيان، و بهترين از جهت توأم بودن با فضائل اخلاقى و روشهاى انسانى.