ذكر اين نكته نيز لازم است كه اين تنها مسلمين نيستند كه عقيده به معراج دارند، اين عقيده در ميان پيروان اديان ديگر كم و بيش وجود دارد از جمله در مورد حضرت عيسى ع بصورت سنگين‌ترى ديده مى‌شود، چنان كه در انجيل مرقس باب 6، و انجيل لوقا باب 24، و انجيل يوحنا باب 21، مى‌خوانيم كه عيسى پس از آنكه به دار آويخته و كشته و دفن شد از مردگان برخاست و چهل روز در ميان مردم زندگى كرد سپس به آسمانها صعود نمود (و به معراج هميشگى رفت).

ضمنا از بعضى از روايات اسلامى نيز استفاده مى‌شود كه بعضى از پيامبران پيشين نيز داراى معراج بوده‌اند.

آيا معراج جسمانى بوده يا روحانى؟

علاوه بر اينكه مشهور ميان دانشمندان اسلام (اعم از شيعه و اهل تسنن) اين است كه اين امر در بيدارى صورت گرفته ظاهر خود آيات قرآن در آغاز سوره اسراء و همچنين سوره نجم (چنان كه شرح آن در بالا گذشت) نيز وقوع اين امر را در بيدارى گواهى مى‌دهد.

تواريخ اسلام نيز گواه صادقى بر اين موضوع است، زيرا در تاريخ مى‌خوانيم هنگامى كه پيامبر ص مساله معراج را مطرح كرد مشركان به شدت آن را انكار كردند و آن را بهانه‌اى براى كوبيدن پيامبر ص دانستند، اين به خوبى گواهى مى‌دهد كه پيامبر هرگز مدعى خواب يا مكاشفه روحانى نبوده و گرنه اينهمه سر و صدا نداشت: و اگر در روايتى از حسن بصرى مى‌خوانيم كه كان فى المنام رؤيا رآها:" اين امر در خواب واقع شده است" و يا خبرى كه از عايشه نقل شده: و اللَّه ما فقد جسد رسول اللَّه و لكن عرج بروحه" به خدا سوگند بدن پيامبر از ميان ما نرفت تنها روح او به آسمانها پرواز كرد" ظاهرا جنبه سياسى‌