و گمان و وهم مشركان است، به بيان تسبيح موجودات جهان در برابر ذات مقدسش پرداخته، مى‌گويد:" آسمانهاى هفتگانه و زمين و كسانى كه در آنها هستند همگى تسبيح خدا مى‌گويند (تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَ‌).

نه تنها آسمانها و زمين، بلكه" هيچ موجودى نيست مگر اينكه تسبيح و حمد خدا مى‌گويد ولى شما تسبيح آنها را درك نمى‌كنيد" (وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ‌).

با اين حال" او حليم و غفور است" (إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً).

شما را به خاطر شرك و كفرتان فورا مؤاخذه نمى‌كند، بلكه به مقدار كافى مهلت مى‌دهد و درهاى توبه را به روى شما باز مى‌گذارد تا اتمام حجت شود.

به تعبير ديگر شما اين توانايى را داريد كه زمزمه تسبيح موجودات را از درون همه ذرات جهان بشنويد، و به خداوند يگانه قادر متعال پى بريد، ولى كوتاهى مى‌كنيد، خداوند همه شما را به اين كوتاهى فورا مؤاخذه و مجازات نمى‌كند، بلكه براى شما حد اكثر مجال و فرصت را در راه شناخت توحيد و ترك شرك مى‌دهد.

تسبيح و حمد عمومى موجودات جهان.

در آيات مختلف قرآن، سخن از تسبيح و حمد موجودات عالم هستى در برابر خداوند بزرگ به ميان آمده كه شايد از همه صريحتر آيه مورد بحث باشد كه بدون هيچگونه استثناء همه موجودات عالم هستى، زمين و آسمان، ستارگان و كهكشانها، انسانها و حيوانات و برگهاى درختان و حتى دانه‌هاى كوچك اتم را در اين تسبيح و حمد عمومى شريك مى‌داند.

قرآن مى‌گويد: عالم هستى يكپارچه زمزمه و غوغا است، هر موجودى به نوعى به حمد و ثناى حق مشغول است، و غلغله‌اى خاموش در پهنه عالم هستى‌