[سوره الإسراء (17): آيات 41 تا 44]

وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِي هذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّكَّرُوا وَ ما يَزِيدُهُمْ إِلاَّ نُفُوراً (41) قُلْ لَوْ كانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَما يَقُولُونَ إِذاً لابْتَغَوْا إِلى‌ ذِي الْعَرْشِ سَبِيلاً (42) سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيراً (43) تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً (44)

ترجمه:

41- ما، در اين قرآن انواع بيانات مؤثر را آورديم تا متذكر شوند، ولى (گروهى از كوردلان) جز بر نفرتشان نمى‌افزايد.

42- بگو اگر با او خدايانى- آن چنان كه آنها مى‌پندارند- بود، سعى مى‌كردند راهى به سوى (خداوند) صاحب عرش پيدا كنند.

43- پاك و برتر است او از آنچه آنها مى‌گويند، بسيار برتر! 44- آسمانهاى هفتگانه و زمين و كسانى كه در آنها هستند همه تسبيح او مى‌گويند، و هر موجودى تسبيح و حمد او مى‌گويد، ولى شما تسبيح آنها را نمى‌فهميد او حليم و آمرزنده است‌