شده (درگاه خدا).

40- آيا خداوند پسران مخصوص شما قرار داد و خودش دخترانى از فرشتگان انتخاب كرد؟! شما سخن بزرگ (و بسيار زشتى) مى‌گوئيد!

تفسير:

1- تنها از علم پيروى كن‌

در آيات گذشته يك سلسله از اصولى‌ترين تعليمات و احكام اسلامى را خوانديم، از توحيد كه خمير مايه اين تعليمات است گرفته تا دستوراتى مربوط به شئون مختلف زندگى فردى و اجتماعى انسانها.

در آيات مورد بحث به آخرين بخش از اين احكام مى‌رسيم كه در آن به چند حكم مهم اشاره شده است.

1- نخست سخن از لزوم تحقيق در همه چيز به ميان آورده، مى‌فرمايد:

" از آنچه به آن علم ندارى پيروى مكن" (وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ‌).

نه در عمل شخصى خود از غير علم پيروى كن، و نه به هنگام قضاوت در باره ديگران، نه شهادت به غير علم بده، و نه به غير علم اعتقاد پيدا كن.

و به اين ترتيب، نهى از پيروى از غير علم معنى وسيعى دارد كه مسائلى اعتقادى و گفتار و شهادت و قضاوت و عمل را شامل مى‌شود، و اينكه بعضى از مفسران آن را به بخشى از اين امور محدود كرده‌اند دليل روشنى ندارد، زيرا لا تقف از ماده قفو (به وزن عفو) به معنى دنباله روى از چيزى است، و مى‌دانيم دنباله روى از غير علم، مفهوم وسيعى دارد كه همه آنچه را گفتيم شامل مى‌شود.

روى اين زمينه الگوى شناخت در همه چيز، علم و يقين است، و غير آن خواه" ظن و گمان" باشد يا" حدس و تخمين" يا" شك و احتمال" هيچكدام قابل اعتماد نيست.

آنها كه بر اساس اين امور اعتقادى پيدا مى‌كنند، يا به قضاوت و داورى‌