اين سير در آسمانها نيز به همين منظور انجام گرفته است تا روح پر عظمت پيامبر ص در پرتو مشاهده آن آيات بينات، عظمت بيشترى يابد، و آمادگى فزونترى براى هدايت انسانها پيدا كند، نه آن گونه كه كوته‌فكران مى‌پندارند كه پيامبر ص به معراج رفت تا خدا را ببيند!، به گمان اينكه خدا محلى در آسمانها دارد!! به هر حال پيامبر ص گرچه عظمت خدا را شناخته بود، و از عظمت آفرينش او نيز آگاه بود،" ولى شنيدن كى بود مانند ديدن"! در آيات سوره نجم كه به دنباله اين سفر، يعنى معراج در آسمانها اشاره مى‌كند نيز مى‌خوانيم‌ لَقَدْ رَأى‌ مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى‌:" او در اين سفر آيات بزرگ پروردگارش را مشاهده كرد".

7- جمله" بارَكْنا حَوْلَهُ‌" بيانگر اين مطلب است كه مسجد الاقصى علاوه بر اينكه خود سرزمين مقدسى است اطراف آن نيز سرزمين مبارك و پر بركتى است و اين ممكن است اشاره به بركات ظاهرى آن بوده باشد، چرا كه مى‌دانيم در منطقه‌اى سرسبز و خرم و مملو از درختان و آبهاى جارى و آباديها واقع شده است.

و نيز ممكن است اشاره به بركات معنوى آن بوده باشد، زيرا اين سرزمين مقدس در طول تاريخ كانون پيامبران بزرگ خدا، و خاستگاه نور توحيد و خدا پرستى بوده است.

8- جمله" إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ" همانگونه كه گفتيم اشاره به اين است كه بخشش اين موهبت به پيامبر ص بى حساب نبوده بلكه به خاطر شايستگيهايى بوده كه بر اثر گفتار و كردارش پيدا شد و خداوند از آن به خوبى آگاه بود.

9- ضمنا كلمه" سبحان" دليلى است بر اينكه اين برنامه پيامبر ص خود نشانه‌اى بر پاك و منزه بودن خداوند از هر عيب و نقص است.

10- كلمه" من" در" مِنْ آياتِنا" نشان مى‌دهد كه آيات عظمت خداوند