نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 98
54- گفت آيا
به من بشارت مىدهيد با اينكه پير شدهام؟ به چه چيز بشارت مىدهيد؟
55- گفتند تو
را به حق بشارت داديم، از مايوسان مباش! 56- گفت چه كسى جز گمراهان از رحمت
پروردگارش مايوس مىشود.
57- (سپس)
گفت ماموريت شما چيست اى فرستادگان خدا؟
58- گفتند ما
به سوى يك قوم گنهكار ماموريت پيدا كردهايم (تا آنها را هلاك كنيم).
59- مگر
خاندان لوط كه همگى آنها را نجات خواهيم داد ...
60- بجز
همسرش كه مقدر داشتيم از بازماندگان (در شهر و هلاك شوندگان) باشد.
تفسير:
ميهمانان ناشناس؟
از اين آيات
به بعد. قسمتهاى آموزندهاى را از تاريخ پيامبران بزرگ و اقوام سركش به عنوان
نمونههاى روشنى از بندگان مخلص، و پيروان شيطان، بيان مىكند.
جالب اينكه
نخست از داستان مهمانهاى ابراهيم شروع مىكند (همان فرشتگانى كه در لباس بشر به
سراغ او آمدند نخست بشارت به تولد فرزند برومندى و سپس خبر از مجازات دردناك قوم
لوط دادند).
چرا كه در دو
آيه قبل به پيامبر اسلام ص دستور داده شد كه هم مقام رحمت خدا را براى بندگان
بازگو كند، و هم عذاب اليم او را، و در داستان مهمانهاى ابراهيم، دو نمونه زنده از
دو صفت فوق ديده مىشود، و به اين ترتيب پيوند ميان اين آيات گذشته مشخص مىگردد.
نخست
مىگويد:" به بندگانم از مهمانهاى ابراهيم خبر ده" (وَ
نَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ).
گرچه"
ضيف" در اينجا به صورت مفرد است، ولى همانگونه كه بعضى از مفسران بزرگ
گفتهاند" ضيف" هم معنى مفرد دارد و هم معنى جمع (مهمان
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 98