تفسير: آرزوهاى بيجا!

باز در آغاز اين سوره با حروف مقطعه" الف، لام، راء" برخورد ميكنيم، كه نمايانگر تركيب اين كتاب بزرگ آسمانى كه راهگشاى همه انسانها به سوى سعادت مى‌باشد، از حروف ساده الفباء است، همين ماده خامى كه در اختيار همه افراد بشر حتى كودكان دو سه ساله قرار دارد، و اين نهايت درجه اعجاز است كه از چنان مصالحى چنين محصول بى‌نظيرى ساخته شود.

و لذا بلا فاصله بعد از آن مى‌گويد:" اينها آيات كتاب آسمانى و قرآن آشكار است" (تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ وَ قُرْآنٍ مُبِينٍ‌).

مى‌دانيم" تلك" اسم اشاره به دور است، در حالى كه قاعدتا بايد در اينجا" هذه" (اسم اشاره به نزديك) به كار رود، ولى چنان كه سابقا هم گفته‌ايم در ادبيات عرب (و حتى در زبان فارسى) گاهى براى بيان عظمت چيزى از اسم اشاره به دور استفاده مى‌شود، يعنى آن چنان عظمت دارد كه گويى در آسمانها در يك فاصله دور دست، از ما قرار گرفته و اين درست به آن ميماند كه گاهى در حضور شخص بزرگى مى‌گوئيم" اگر آن سرور اجازه دهند ما دست به چنين اقدامى مى‌زنيم" كلمه" آن" در اينجا براى بيان عظمت مقام او است، همانگونه كه ذكر" قرآن" به صورت" نكره" نيز براى بيان عظمت است.

و به هر حال ذكر" قرآن" بعد از" كتاب" در حقيقت به عنوان تاكيد است، و توصيف آن به" مبين" براى اين است كه بيان كننده حقايق و روشنگر حق از باطل مى‌باشد.

و اينكه بعضى از مفسران احتمال داده‌اند" كتاب" در اينجا اشاره به تورات و انجيل است، بسيار بعيد به نظر مى‌رسد.