اسلام، اعتدال را در استفاده از گوشت توصيه مى‌كند، نه مانند گياهخواران اين منبع غذايى را بكلى تحريم كرده، و نه مانند مردم عصر جاهليت و گروهى از به اصطلاح متمدنان زمان ما اجازه استفاده از هر نوع گوشتى (حتى سوسمار و خرچنگ و انواع كرمها) را مى‌دهد.

پاسخ به يك سؤال‌

در اينجا سؤالى پيش مى‌آيد كه آيه فوق، حيوانات حرام يا اجزاى محرم حيوان را منحصر در چهار قسمت كرده است، در حالى كه ما مى‌دانيم محرمات فراوان ديگرى مانند گوشت حيوانات درنده، و انواع حيوانات دريايى جز ماهيان فلس‌دار وجود دارد، و حتى در بعضى از سوره‌هاى ديگر قرآن تعداد محرمات بيش از چهار ذكر شده است (سوره مائده آيه 3) بنا بر اين محدود بودن در چهار چيز براى چيست؟

پاسخ اين سؤال همانگونه كه در ذيل آيه 145 سوره انعام (جلد 6 صفحه 15) گفتيم يك نكته است و آن اينكه حصر در اينجا به اصطلاح" حصر اضافى" است، يعنى هدف از گفتن" انما" كه براى منحصر ساختن است نفى بدعتهايى است كه مشركان در زمينه تحريم پاره‌اى از حيوانات داشتند، در واقع قرآن مى‌گويد:" اينها حرام است نه آنها كه شما مى‌گوئيد".

اين احتمال نيز وجود دارد كه اين چهار موضوع كه در قرآن ذكر شده محرمات اصلى و بنيادى و ريشه‌اى است (حتى" منخنقه" يعنى حيواناتى را كه خفه كرده‌اند و مانند آن كه در آيه 3 سوره مائده آمده نيز در اين چهار داخل است چون مردار محسوب مى‌شود) اما محرمات ديگر از اجزاى حيوانات و يا انواع حيوانات مانند درندگان در درجه بعد قرار دارد و لذا در سنت پيامبر حكم تحريم آنها آمده است، و به اين ترتيب حصر در آيه، حصر حقيقى مى‌تواند باشد