نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 41
مجموعه
ستارگانى است كه شكل خاصى را به خود گرفتهاند) مىبينيم و مىگوئيم خورشيد مثلا
در برج حمل يا ثور يا ميزان و عقرب و قوس است [1]
بديهى است وجود اين برجهاى آسمانى و منزلگاههاى ماه و خورشيد و آن نظام خاصى كه
براى حركت آنها در اين برجها وجود دارد كه تقويم مجسم جهان هستى ما را تشكيل
مىدهد دليل روشنى است بر علم و قدرت آفريدگار، اين نظام شگرف با اين حساب دقيق و
مستمر بيانگر نقشه و هدفى است كه در آفرينش اين جهان بوده و هر چه در آن بيشتر
بينديشيم ما را به آفريننده جهان نزديكتر مىسازد.
سپس اضافه
مىكند" ما آسمان و اين صورتهاى فلكى را براى بينندگان زينت بخشيديم" (وَ
زَيَّنَّاها لِلنَّاظِرِينَ) [2]
در يك شب تاريك و پر ستاره نظرى به آسمان بيفكنيد، ستارگانى كه در هر گوشه و كنار
به صورت گروه گروه دور هم جمع شدهاند، گويى هر دسته براى خود انجمنى دارند، و
آهسته نجوى مىكنند، بعضى خيره خيره به ما نگاه كرده اصلا چشمك نمىزنند و بعضى
مرتبا چشمك مىزنند، گويى ما را به سوى خود مىخوانند، بعضى آن چنان مىدرخشند كه
خيال مىكنيم دارند به ما نزديك مىشوند، و بعضى با نور كمرنگ خود گويى از آن
اعماق آسمانهاى دور فرياد بىصدايى مىكشند كه ما هم اينجائيم! اين منظره زيباى
شاعرانه كه شايد براى بعضى بر اثر تكرار مشاهده، عادى جلوه كند بيش از آنچه فكر
كنيم ديدنى و جالب و شوقانگيز است.
[1] حمل (بره) مجموعه ستارگانى است كه تقريبا به
اين شكل در آسمان در آمده، و همچنين ثور به معنى گاو، و ميزان به معنى ترازو، و
عقرب به همان معنى معروف، و قوس به معنى كمان است.