پيمان‌شكنى و سوگند دروغ در آيات قبل مساله مرعوب شدن در برابر اكثريت عددى بود، و در اينجا انگيزه آن مساله جلب منافع بى‌ارزش مادى است.

لذا مى‌گويد:" هرگز پيمان الهى را با بهاى كمى مبادله نكنيد) (وَ لا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا).

يعنى هر بهايى در برابر آن بگيريد كم و ناچيز است، حتى اگر تمام دنيا را به شما بدهند ارزش يك لحظه وفاى به عهد الهى را ندارد.

سپس به عنوان دليل اضافه مى‌كند" آنچه نزد خدا است براى شما بهتر است اگر بدانيد" (إِنَّما عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌).

منافع مادى هر چند ظاهرا بزرگ باشند اما همچون حبابى بر سطح آب بيش نيستند، در حالى كه پاداش الهى كه همچون ذات مقدسش جاويدان است از همه اينها برتر و بالاتر است.

سپس اضافه مى‌كند: ما كسانى را كه در راه اطاعت فرمانمان (به خصوص ايستادگى در برابر سوگندها و عهدها) صبر و استقامت مى‌كنند به بهترين اعمالشان پاداش خواهيم داد" (وَ لَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ‌).

تعبير به" احسن" دليل بر اين است كه اعمال نيك آنها همه يكسان نيست، بعضى خوبست و بعضى خوبتر، ولى خداوند همه را به حساب خوبتر مى‌گذارد، و پاداش خوبتر را به آنها مى‌دهد، و اين نهايت بزرگوارى است كه فى المثل شخصى چند نوع كالا براى فروش عرضه كند، عالى و خوب و متوسط، و خريدار همه را