[سوره النحل (16): آيات 95 تا 97]

وَ لا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً إِنَّما عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (95) ما عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ وَ لَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (96) مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‌ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (97)

ترجمه:

95- (هرگز) پيمان الهى را با بهاى كمى مبادله نكنيد (و هر بهايى در برابر آن ناچيز است) آنچه نزد خدا است براى شما بهتر است اگر بدانيد.

96- (زيرا) آنچه نزد شما است فانى مى‌شود، اما آنچه نزد خدا است باقى ميماند، و كسانى را كه صبر استقامت پيشه كنند به بهترين اعمالشان پاداش خواهيم داد.

97- هر كس عمل صالح كند، در حالى كه مؤمن است، خواه مرد باشد يا زن، به او حيات پاكيزه مى‌بخشيم، و پاداش آنها را به بهترين اعمالى كه انجام دادند خواهيم داد.

شان نزول:

مرحوم" طبرسى" مفسر بزرگ، از" ابن عباس" چنين نقل مى‌كند كه مردى از اهالى" حضرموت" خدمت پيامبر ص رسيد عرض كرد اى رسول خدا