نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 38
منظور آن است
اگر درى از آسمان بر آنها گشوده شود (آسمان در اينجا ظاهرا اشاره به جو متراكم
اطراف زمين است كه خارج شدن از آن به سادگى ممكن نيست) و مرتبا روز روشن در آن رفت
و آمد كنند، باز هم از شدت لجاجت مىگويند چشم بندى و سحر شدهايم.
توجه داشته
باشيد" ظلوا" دليل بر استمرار كارى در روز مىباشد، و عرب اين تعبير را
در مورد شب نمىكند، بلكه به جاى آن باتوا كه از ماده بيتوته است، مىگويد.
اين تفسير
همان چيزى است كه غالب مفسرين آن را برگزيدهاند، ولى عجب اين است كه بعضى از
مفسران احتمال دادهاند كه ضمير در" ظلوا" به فرشتگان باز مىگردد، يعنى
اگر آنان فرشتگان را با چشم خود ببينند كه به آسمان مىروند و باز مىگردند باز
ايمان نمىآورند.
اين تفسير
علاوه بر اينكه با آيات قبل و بعد كه عموما سخن از مشركين مىگويد سازگار نيست
(زيرا ملائكه تنها در شش آيه قبل آمده، و بازگشت ضمير به آن بسيار بعيد است) از
بلاغت سخن نيز مىكاهد، زيرا قرآن مىخواهد بگويد حتى اگر خودشان به صورت اعجاز
آميزى در روز روشن كرارا به آسمان بروند و باز گردند باز هم تسليم حق نمىشوند.
(دقت كنيد).
5- معنى
جمله" سكرت ابصارنا"
"
سكرت" از ماده" سكر" به معنى پوشاندن است، يعنى كافران لجوج
مىگويند چشم حقيقت بين ما گويى پوشانده شده و اگر ببينيم كه به آسمان عروج
مىكنيم يك سلسله مسائل خيالى و توهمى است، و اين درست همان چيزى است كه از آن در
فارسى تعبير به چشم بندى مىكنيم، كه بر اثر تردستى طرف مقابل، انسان نمىتواند
حقيقت را درست ببيند، بلكه خلاف آن را احساس مىكند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 38