و به ابعاد آن آشنا هستند و به عمقش پى برده‌اند ولى با اين حال باز انكار مى‌كنند" (يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها).

بنا بر اين دليل كفر آنها را در عدم آگاهى نبايد جستجو كرد، چرا كه به قدر كافى آگاه شده‌اند، عامل اين كفر را در صفات زشت ديگر آنها كه سد راه ايمانشان شده است بايد يافت، و آن تعصب كوركورانه، لجاجت، دشمنى با حق، مقدم شمردن منافع كوتاه مدت مادى بر همه چيز، آلوده بودن به انواع شهوات و بالآخره تكبر و خود برتر بينى است.

و شايد به همين دليل در پايان آيه اضافه مى‌كند:" و اكثر آنها كافرند" (وَ أَكْثَرُهُمُ الْكافِرُونَ‌).

كلمه" اكثرهم" توجه بسيارى از مفسران را به خود جلب كرده است و از خود سؤال كرده‌اند كه چرا تعبير به اكثر مى‌كند؟

هر يك براى آن تفسيرى ذكر كرده‌اند، ولى آنچه به نظر از همه نزديكتر مى‌رسد همانست كه در بالا اشاره شد يعنى اكثريت اين كفار كافران لجوج و معاند و متعصبند و كسانى كه در اشتباه باشند اقليتى را تشكيل مى‌دهند.

اطلاق كفر به اين نوع از كفر كه از استكبار سرچشمه مى‌گيرد در ساير آيات قرآن نيز ديده مى‌شود از جمله درباره شيطان مى‌خوانيم: أَبى‌ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرِينَ‌" شيطان از اطاعت فرمان خدا سر باز زد و استكبار كرد و از كافران بود" (بقره- 34).

اين احتمال را نيز داده‌اند كه منظور از" اكثر" آنهايى هستند كه اتمام حجت در حقشان شده است، و در برابر آنها اقليتى بوده‌اند كه هنوز اتمام حجت بر آنها نشده بود، اين معنى را نيز مى‌توان به معنى اول باز گرداند.