با غير جنس خود و مانند اينها كه هر كدام داستان طولانى دارد.

آرى همانگونه كه در آيه فوق خوانديم" هر يك از اينها نشانه‌هايى است از عظمت پروردگار و علم و قدرت بى‌پايانش".

2- پيوند آيات‌

بدون شك ميان آيه فوق كه از پرواز پرندگان سخن مى‌گويد و آيه قبل و بعد آن، اين پيوند وجود دارد كه همگى از نعمتهاى خدا در جهان آفرينش و ابعاد و قدرت و عظمت او سخن مى‌گويند، ولى اين احتمال نيز چندان دور نيست كه ذكر پرواز پرندگان به دنبال بيان ابزار شناخت اشاره لطيفى به اين نكته باشد كه پرواز اين پرندگان را در جهان محسوس با پرواز انديشه‌ها در جهان نامحسوس تشبيه كند كه هر كدام با ابزارى كه دارند در جو مخصوص به خودشان به پرواز در مى‌آيند.

على ع در خطبه شقشقيه مى‌فرمايد

ينحدر عنى السيل و لا يرقى الى الطير:

" سيلاب علم و دانش از كوهسار وجودم سرازير مى‌شود، و انديشه‌هاى دور پرواز به قله آن نمى‌رسد"! و در كلمات قصارش در بيان فضيلت مالك اشتر آن افسر جانباز مى‌خوانيم:

لا يرتقيه الحافر و لا يوفى عليه الطائر:

" هيچ مركبى نمى‌تواند از كوهسار وجودش بالا رود و هيچ پرنده انديشه به اوج او راه نمى‌يابد" [1]

[1] نهج البلاغه كلمات قصار شماره 443.