[سوره النحل (16): آيات 73 تا 74]

وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ شَيْئاً وَ لا يَسْتَطِيعُونَ (73) فَلا تَضْرِبُوا لِلَّهِ الْأَمْثالَ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (74)

ترجمه:

73- آنها غير از خدا موجوداتى را مى‌پرستند كه مالك روزى آنها از آسمانها و زمين نيستند و توانايى بر اينكار را ندارند.

74- بنا بر اين براى خدا امثال (و شبيه) قائل نشويد. چرا كه خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد.

تفسير: براى خدا شبيه قرار ندهيد

در تعقيب بحثهاى توحيدى گذشته، آيات مورد بحث، به مساله شرك پرداخته و با لحنى پر از سرزنش و ملامت و توبيخ مى‌گويد:" آنها غير از خدا موجوداتى را پرستش مى‌كنند كه مالك روزى آنها از آسمان و زمين نيست، و كمترين نقشى در اين زمينه ندارد" (وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ شَيْئاً).

نه تنها مالك چيزى در اين زمينه نيستند، بلكه" توانايى بر خلق و ايجاد و دسترسى به آنها نيز ندارند" (وَ لا يَسْتَطِيعُونَ‌).

اشاره به اينكه مشركان به اين گمان به دنبال پرستش بتها مى‌رفتند كه آنها را در سر نوشت و سود و زيان خود، مؤثر مى‌پنداشتند، در حالى كه مى‌دانيم يكى از مهمترين مسائل زندگى انسان رزق و روزى او است، اعم از ارزاقى كه از آسمان‌