نمى‌زند، اين ما هستيم كه آنها را تحريك كرده و به نيش زدن وادار مى‌كنيم.

از جمله اينكه زنبوران عسل از بوى بد ناراحت مى‌شوند و هر گاه صاحب زنبوران با دست آلوده و لباس بد بو به كندو نزديك شود او را از نيش بى‌بهره نمى‌گذارند، مخصوصا اگر صاحب زنبوران قبلا دست خود را در كندوى ديگرى كرده باشد و بوى كندوى بيگانه در دست او است، به مجرد اينكه دست در كندوى ديگرى مى‌كند به او حمله مى‌كنند! و به همين جهت بايد قبلا دست خود را كاملا بشويد.

البته زنبور به هنگامى كه نيش بزند ميميرد و بنا بر اين نيش زدن او يك نوع خودكشى است!، استفاده از نيش زنبور عسل براى بيماريهايى مانند رماتيسم، مالاريا، درد اعصاب و بعضى ديگر از امراض بايد طبق برنامه‌اى باشد كه دانشمندان اين فن بيان كرده‌اند، و گرنه نيش زنبوران عسل احيانا ممكن است زيان و حتى خطر هم داشته باشد!.

گزش يك يا چند زنبور معمولا قابل تحمل است، ولى دويست تا سيصد عدد زنبور باعث مسموميت و ناراحتى قلبى مى‌شود و اگر تعدادشان به پانصد عدد برسد، موجب فلج دستگاه تنفسى و احتمالا مرگ خواهد شد.

8- زندگى عجيب زنبوران عسل‌

در گذشته كمتر و امروز بر اثر مطالعات پى‌گير دانشمندان بسيار بيشتر، اين نكته ثابت شده است كه زنبوران عسل داراى زندگى بسيار منظم توام با برنامه‌ريزى و تقسيم كار و مسئوليت و نظام بسيار دقيق است.

شهر زنبوران از پاكترين، منظمترين و پركارترين شهرها است، شهرى است كه بر خلاف همه شهرهاى انسانها، بيكار و فقير ندارد و از تمدن درخشانى برخوردار است از افراد متخلف و وظيفه‌نشناس در اين شهر كمتر اثر ديده مى‌شود، و اگر