نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 304
از مواد آلى: صمغ، پولن، اسيدلاكتيك، اسيدفورميك، اسيدسيتريك، اسيد تاتاريك و
روغنهاى معطر، و از ويتامينها داراى ويتامينهاى ششگانه- آ- ب- ث- د- كا- ا-
مىباشد، بعضى نيز قائل به وجود ويتامين پ ب در عسل هستند.
عسل در خدمت درمان، بهداشت، و زيبايى انسانها است.
***
در روايات اسلامى نيز روى خاصيت درمانى عسل تكيه شده است، در روايات
متعددى از امام على ع و امام صادق ع و بعضى ديگر از معصومين نقل شده كه فرمودند
ما استشفى الناس بمثل العسل:
" مردم به چيزى مانند عسل استشفاء نمىكنند" [1] و به تعبير ديگر:
لم يستشف مريض بمثل شربة عسل:
" هيچ بيمارى به مانند شربت عسل درمان نكرده است" [2] و نيز در
احاديث عسل براى درمان دل درد توصيه گرديده و از پيامبر ص نقل شده
من شرب العسل فى كل شهر مرة يريد ما جاء به القرآن عوفى من سبع و سبعين داء:
" كسى كه (لا اقل) هر ماه يك بار عسل بنوشد، و شفائى را كه قرآن از آن
ياد كرده بطلبد، خدا او را از 77 نوع بيمارى شفا مىبخشد"! [3] ولى البته از
آنجا كه هر حكم عامى، استثنايى دارد، موارد نادرى وجود دارد كه نوشيدن عسل در آن
نهى شده است.
6- براى انسانها (للناس)
جالب اينكه زنبورشناسان مىگويند زنبور عسل براى رفع گرسنگيش كافى است كه دو و
يا سه گل را بمكد در حالى كه در هر ساعت بطور متوسط روى دويست و پنجاه گل مىنشيند
و كيلومترها راه مىرود و آن قدر پر كار است كه در مدت عمر كوتاهش هر يك مقدار
معتنا بهى عسل توليد مىكنند.