و غده‌هاى چربى‌ساز گرفته مى‌شود.

به اين ترتيب اين ماده سفيد رنگ تميز خالص، اين غذاى نيرو بخش گوارا، از ميان غذاهاى هضم شده مخلوط با تفاله‌ها، و از لابلاى خون بدست مى‌آيد، و اين براستى عجيب است، سرچشمه‌اى آن چنان آلوده و تنفرآميز، اما محصولش اين چنين خالص و زيبا و دل‌انگيز و گوارا!.

" خداوند از ميوه‌هاى درختان نخل و انگور، غذاى پر بركتى نصيب شما ساخت كه گاه آن را به صورت زيانبار در مى‌آوريد و از آن شراب مى‌سازيد و گاه رزق پاك و پاكيزه از آن مى‌گيريد (وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِيلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً وَ رِزْقاً حَسَناً).

" در اين امر نشانه ديگرى است از قدرت پروردگار براى آنها كه عقل و خرد دارند" (إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ‌).

" سكر" گرچه در لغت معانى مختلفى دارد، ولى در اينجا به معنى مسكرات و مشروبات الكلى است، و معنى مشهور آن همين است.

روشن است كه قرآن در اين آيه هرگز اجازه شرابسازى از خرما و انگور نداده بلكه با توجه به اينكه" مسكرات" را در مقابل" رزق حسن" قرار داده اشاره كوتاهى به تحريم خمر و نامطلوب بودن آن نموده است، بنا بر اين نياز به اين نداريم كه بگوئيم اين آيه قبل از نزول تحريم شراب نازل شده و اشاره‌اى به حلال بودن آن است، بلكه به عكس آيه، اشاره به حرام بودن آن مى‌كند و شايد اولين اخطار در زمينه تحريم خمر باشد.

در حقيقت گويى در يك جمله معترضه و در ميان پرانتز قرآن مجيد