نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 267
اين سهم، قسمتى از شتران و چهارپايان و بخشى از زراعت بوده كه در سوره انعام
آيه 136 به آن اشاره شده كه مشركان در جاهليت آنها را مخصوص بتان مىدانستند و در
راه آنها خرج مىكردند، در حالى كه نه از ناحيه اين بتها سودى به آنها مىرسيد و
نه از زيان آنها بيمناك بودند كه بخواهند با اين كار، رفع خطر كنند، و اين
احمقانهترين معاملهاى بود كه آنها انجام مىدادند.
سپس اضافه مىكند" به خدا سوگند در دادگاه عدل قيامت از اين دروغها و
تهمتها بازپرسى خواهيد شد"! (تَاللَّهِ
لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ).
و به دنبال اين بازپرسى و اعتراف كردن كه در آنجا چارهاى از اعتراف نيست،
مجازات خواهيد شد، بنا بر اين عمل زشت و شوم شما هم زيان دنيا دارد زيرا قسمتى از
سرمايههاى شما را مىبلعد و هم زيان در جهان ديگر.
***
دومين بدعت شوم آنها اين بود كه براى خداوندى كه از هر گونه آلايش جسمانى
پاك است، دخترانى قائل مىشدند و" معتقد بودند كه فرشتگان دختران
خدايند" (وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ
سُبْحانَهُ).
ولى نوبت خودشان كه مىرسد" آنچه را ميل دارند براى خود قائل
مىشوند" (وَ لَهُمْ ما يَشْتَهُونَ).
يعنى هرگز حاضر نبودند همين دختران را كه براى خدا قائل شده بودند براى خود
نيز قائل شوند و اصلا دختر براى آنها عيب و ننگ و مايه سرشكستگى و بدبختى محسوب
مىشد!
***
آيه بعد براى تكميل اين مطلب اشاره به سومين عادت زشت و شوم آنها مىكند
و مىگويد" هنگامى كه به يكى از آنها بشارت دهند خدا دخترى به تو داده آن
چنان از فرط ناراحتى چهرهاش تغيير مىكند كه صورتش سياه مىشود"!
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 267