تفسير: سرنوشت پاكان و نيكان‌

در آيات گذشته اظهارات مشركان درباره قرآن و نتائج آن را خوانديم، اما در آيات مورد بحث، اعتقاد مؤمنان را با ذكر نتائجش مى‌خوانيم:

نخست مى‌گويد:" هنگامى كه به پرهيزگاران گفته مى‌شود پروردگار شما چه چيز نازل كرده است؟ مى‌گويند خير و نيكى" (وَ قِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا خَيْراً).

در تفسير قرطبى مى‌خوانيم در آن هنگام كه پيامبر ص در مكه بود، در موسم حج كه از اطراف جزيره عربستان مردم گروه گروه وارد مكه مى‌شدند، چون جسته گريخته مطالبى درباره پيامبر اسلام ص به گوششان رسيده بود، با افراد مختلف كه روبرو مى‌شدند از آنها پيرامون اين موضوع سؤال ميكردند، هر گاه از مشركان اين سؤال را مى‌كردند آنها مى‌گفتند: چيزى نيست، همان افسانه‌هاى خرافى و اسطوره‌هاى پيشينيان، و هر گاه با مؤمنان روبرو مى‌شدند و اين سؤال را مطرح مى‌كردند و مى‌گفتند پروردگار ما جز خير و نيكى نازل نكرده است.

چه تعبير رسا و زيبا و جامعى؟" خير" آنهم خير مطلق، كه مفهوم گسترده‌اش همه نيكيها، سعادتها و پيروزيهاى مادى و معنوى را در بر مى‌گيرد، خير در رابطه با دنيا، خير در رابطه با آخرت، خير براى فرد و خير براى جامعه، خير در زمينه تعليم و تربيت و در زمينه سياست و اقتصاد و امنيت و آزادى خلاصه خير از هر نظر (زيرا مى‌دانيم هنگامى كه متعلق يك كلمه را حذف كنيم مفهوم آن عموميت پيدا خواهد كرد).

ذكر اين نكته نيز لازم است كه درباره قرآن تعبيرات گوناگونى در خود