بوده‌اند كه به اينگونه مسائل دامن مى‌زدند و سعى داشتند كه هرگز وحدتى ميان صفوف مسلمين برقرار نشود.

كار به آنجا رسيده كه نويسنده معروف حجازى" عبد اللَّه على القصيمى" در كتاب خود" الصراع" ضمن مذمت از شيعه مى‌گويد:

" شيعه‌ها همواره از دشمنان مساجد بوده‌اند! و به همين دليل كسى كه در شهرهاى شيعه‌نشينى حركت كند از شمال تا به جنوب، و از شرق تا به غرب! كمتر مسجد مى‌بيند! [1] خوب فكر كنيد ما از شمارش اينهمه مساجد در خيابانها و كوچه‌ها و بازارها و حتى پس كوچه‌ها در شهرهاى شيعه‌نشين خسته مى‌شويم، گاهى آن قدر مسجد در يك نقطه زياد است كه صداى عده‌اى بلند مى‌شود و مى‌گويند بس است بيائيد به كارهاى ديگر بپردازيم، ولى با اينحال مى‌بينيم كه نويسنده معروفى با اين صراحت سخنى مى‌گويد كه براى ما كه در اين مناطق زندگى مى‌كنيم تنها اسباب خنده است، بنا بر اين از نسبت دادن فخر رازى نيز نبايد زياد تعجب كرد.

دلائل عدم تحريف قرآن:

1- در مورد عدم تحريف قرآن دلائل فراوانى در دست داريم كه از همه روشنتر، بعد از آيه فوق و بعضى ديگر از آيات قرآن، سير تاريخى اين كتاب بزرگ آسمانى است.

مقدمة اين نكته لازم به يادآورى است كه آن اقليت ضعيفى كه احتمال تحريف قرآن را داده‌اند تنها در مورد كم شدن آنست و گر نه احدى اين احتمال‌

[1] و الشيعة هم ابدا اعداء المساجد و لهذا يقل ان يشاهد الضارب فى طول بلادهم و عرضها مسجدا (الصراع جلد 2 صفحه 23- طبق نقل علامه امينى در الغدير جلد 3 صفحه 300).