responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 11  صفحه : 190

تفسير: معبودهاى مرده و فاقد شعور!

از آنجا كه در آيات گذشته به دو قسمت از مهمترين صفات خدا اشاره شد كه هيچيك از آن در بتها و معبودهاى ساختگى نيستند (خالقيت موجودات، و بخشيدن نعمتها) در نخستين آيات مورد بحث به سومين صفت" معبود حقيقى" اشاره مى‌شود كه علم و دانايى است، مى‌گويد:" و خداوند مى‌داند آنچه را پنهان مى‌داريد و آنچه را آشكار مى‌سازيد" (وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ‌).

پس چرا به دنبال بتها مى‌رويد كه نه كمترين سهمى در خالقيت جهان دارند، نه كوچكترين نعمتى به شما بخشيده‌اند، و نه از اسرار درون و اعمال برون شما آگاهند؟ اينها چگونه معبودى هستند كه فاقد همه صفات لازم و ارزشمندند؟!

***
بار ديگر روى مساله خالقيت تكيه مى‌كند، ولى از آيه مشابه آن كه قبلا داشتيم فراتر مى‌رود و مى‌گويد:" معبودهايى را كه آنها مى‌خوانند نه تنها چيزى را خلق نمى‌كنند بلكه خودشان مخلوقند" (وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لا يَخْلُقُونَ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ‌).

تا كنون بحث در اين بود كه اينها خالق نيستند و به همين دليل لايق عبادت نمى‌باشند اكنون مى‌گويد آنها خود مخلوقند، نيازمند و محتاجند، با اينحال چگونه مى‌توانند تكيه گاه انسانها گردند و گروهى از كارشان بگشايند؟ اين چه داورى ابلهانه‌اى است؟!

***

نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 11  صفحه : 190
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست