3- بعضى ديگر گفته‌اند در برابر منطقهاى گمراه كننده ضد قرآنى.

ولى اين تفاسير نه تنها با هم تضادى ندارند بلكه در مفهوم عام" إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ‌" داخلند چرا اين محافظت و پاسدارى را كه به صورت مطلق و به اصطلاح با حذف متعلق آمده است در يك بعد خاص محصور و محدودش كنيم.

حق اين است كه، خداوند طبق ظاهر آيه فوق وعده داده كه آن را از هر نظر حفظ و پاسدارى كند: محافظت از هر گونه تحريف و محافظت از فنا و نابودى و محافظت از سفسطه‌هاى دشمنان وسوسه‌گر.

اما اينكه بعضى از قدماى مفسرين احتمال داده‌اند كه منظور، محافظت شخص" پيامبر" است و ضمير" له" به پيامبر ص باز مى‌گردد، زيرا كلمه" ذكر" به شخص پيغمبر در بعضى از آيات قرآن (سوره طلاق آيه 10) اطلاق شده بسيار بعيد به نظر مى‌رسد.

زيرا در آيات قبل آيه مورد بحث كلمه" ذكر" صريحا به معنى" قرآن" آمده و اين آيه كه به دنبال آن آمده مسلما به همان معنى اشاره مى‌كند.

بحث در عدم تحريف قرآن‌

معروف و مشهور در ميان همه دانشمندان شيعه و اهل تسنن اينست كه هيچگونه تحريفى در قرآن روى نداده است، و قرآنى كه امروز در دست ماست درست همان قرآنى است كه بر پيامبر اكرم ص نازل شده، و حتى كلمه و حرفى از آن كم و زياد نگرديده است.

در ميان علماى بزرگ شيعه از قدماء و متاخرين از جمله كسانى را كه به اين حقيقت تصريح كرده‌اند دانشمندان زير را مى‌توان نام برد:

1- مرحوم شيخ طوسى كه به شيخ الطائفه معروف است، او در اول تفسير