تن انسان و راحتى تنفس او، و مانند آن همه از فوائد باران است، ولى از آنجا كه دو قسمت ياد شده، از اهميت بيشترى برخوردار بوده روى آن تكيه شده.

" و خلاصه از تمام ميوه‌ها" (وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ‌).

" مسلما در آفرينش اين ميوه‌هاى رنگارنگ و پر بركت و اين همه محصولات كشاورزى نشانه روشنى است از خدا براى كسانى كه اهل تفكرند" (إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ‌).

" زرع" هر گونه زراعتى را شامل مى‌شود،" زيتون" هم نام آن درخت مخصوص است و هم نام ميوه آن (ولى به گفته بعضى از مفسران" زيتون" فقط نام درخت است، و" زيتونه" نام ميوه آن در حالى كه در آيه 35 سوره نور زيتونه به خود درخت اطلاق شده است).

" نخيل" (درخت خرما) هم به معنى مفرد و هم به معنى جمع استعمال مى‌شود، و اعناب جمع" عنبه" به معنى انگور است.

در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه چرا از ميان همه ميوه‌ها، قرآن مجيد، تنها روى اين سه ميوه تكيه كرده است، زيتون و خرما و انگور، دليل آن را به خواست خدا در ذيل همين آيات مى‌خوانيد.