ولى اين كار را نكرد، چرا كه هدايت اجبارى، نه افتخار است و نه تكامل، بلكه به شما آزادى داد تا اين راه را با پاى خود بپيمائيد و به بالاترين اوج تكامل برسيد.

جمله فوق ضمنا به اين واقعيت اشاره مى‌كند كه گام نهادن گروهى از انسانها در طريق جائر و راه منحرف، نبايد اين توهم را ايجاد كند كه خدا در برابر آنها مغلوب شده است بلكه اين خواست او است و مقتضاى حكمت است كه انسانها آزاد باشند.

مى‌گويد:" او كسى است كه از آسمان آبى فرو فرستاد" (هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً).

آبى حياتبخش، زلال، شفاف، و خالى از هر گونه آلودگى" كه شما از آن مى‌نوشيد" (لَكُمْ مِنْهُ شَرابٌ‌).

" و نيز گياهان و درختانى از آن به وجود مى‌آيد كه حيوانات خود را در آن به چرا مى‌فرستيد" (وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ‌).

" تسيمون" از ماده" اسامه" به معنى چراندن حيوانات است و مى‌دانيم حيوانات هم از گياهان زمين استفاده مى‌كنند هم از برگهاى درختان، و اتفاقا" شجر" در لغت عرب معنى وسيعى دارد كه هم به درخت گفته مى‌شود و هم به گياه.

بدون شك منافع آب باران تنها نوشيدن انسان و روئيدن درختان و گياهان نيست، بلكه شستشوى زمينها، تصفيه هوا، ايجاد رطوبت لازم براى طراوت پوست‌