12- او شب و روز و خورشيد و ماه را مسخر شما ساخت، و نيز ستارگان به فرمان او مسخر شمايند، در اين نشانه‌هايى است (از عظمت خدا) براى گروهى كه عقل خود را بكار مى‌گيرند.

14- (علاوه بر اين) مخلوقاتى را كه در زمين آفريده نيز مسخر (فرمان شما) ساخت، مخلوقاتى با رنگهاى مختلف در اين نشانه روشنى است براى گروهى كه متذكر مى‌شوند.

تفسير: همه چيز در بند تسخير تو است اى انسان‌

به دنبال نعمتهاى مختلفى كه در آيات گذشته بيان شد، قسمت ديگرى از نعمتهاى مهم الهى در آيات مورد بحث آمده است نخست به يكى از نعمتهاى بسيار مهم معنوى اشاره كرده مى‌فرمايد:" بر خدا است كه راه راست و صراط مستقيم را كه هيچگونه انحراف و كژى در آن نيست در اختيار بندگان بگذارد" (وَ عَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ‌)" قصد" به معنى صاف بودن راه است، و بنا بر اين‌ قَصْدُ السَّبِيلِ‌ به معنى راه راست مى‌باشد راهى كه انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد [1] در اينكه اين راه راست اشاره به جنبه تكوينى يا تشريعى مى‌كند، مفسران تفسيرهاى مختلفى دارند، ولى هيچ مانعى ندارد كه هر دو جنبه را شامل شود.

توضيح اينكه: خداوند انسان را با نيروهاى مختلفى مجهز ساخته، و استعدادهاى گوناگونى به او داده تا در مسير تكامل كه هدف آفرينش است به او كمك كند، و از اين نظر همانند گياهان و يا انواع جانداران است، كه نيروها و غرائز لازم براى رسيدن به اين هدف در اختيارشان گذارده شده است، با اين تفاوت كه انسان‌

[1] بعضى از مفسران بزرگ مانند علامه طباطبائى در الميزان،" قصد" را به معنى" قاصد" گرفته‌اند كه نقطه مقابل" جائر" يعنى منحرف از حق است.