سپس خداوند براى تقويت قلب پيامبر ص به او اطمينان مى‌دهد كه در برابر استهزاء كنندگان از وى حمايت مى‌كند، مى‌فرمايد." ما شر استهزاء كنندگان را از تو دفع كرديم" (إِنَّا كَفَيْناكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ‌).

ذكر اين جمله بصورت" فعل ماضى" با اينكه مربوط به آينده است ظاهرا اشاره بر حتمى بودن اين حمايت است، يعنى بطور مسلم ما شر آنها را از تو دفع خواهيم كرد، و اين مساله‌اى است حتمى و تمام شده.

البته بعضى از مفسران، حديثى نقل كرده‌اند، كه شش گروه (يا كمتر) هر كدام به نوعى پيامبر ص را به باد استهزاء مى‌گرفتند و هر گاه او به دعوت برمى‌خاست، با سخنان خود تلاش مى‌كردند كه مردم از اطراف وى متفرق شوند، ولى خداوند هر يك از آنها را به بلائى مبتلا ساخت و آن چنان در خود فرو رفتند كه پيامبر را فراموش كردند (شرح ابتلاى آنها در بعضى از تفاسير آمده است).

ممكن است اين تعبير اشاره به آن باشد كه اينها كسانى هستند كه افكار و اعمالشان خود مسخره است، چرا كه آن قدر نادانند كه در برابر خداوندى كه آفريننده جهان هستى است معبودى از سنگ و چوب تراشيده‌اند، با اين حال مى‌خواهند تو را استهزاء كنند!