نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 139
98- (براى
دفع ناراحتى آنان) پروردگارت را تسبيح و حمد گو، و از سجده كنندگان باش.
99- و
پروردگارت را عبادت كن تا يقين (مرگ) فرا رسد.
تفسير:
مكتبت را آشكارا بگو!
در اين آيات
كه آخرين آيات سوره" حجر" است نخست به سرنوشت" مقتسمين"
(تجزيهگران) كه در آيات قبل از آنها سخن به ميان آمده بود مىپردازد و
مىگويد:" سوگند به پروردگارت كه ما بطور قطع از همه آنها سؤال خواهيم كرد"
(فَوَ رَبِّكَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ...)
***
"
از تمام كارهايى كه انجام مىدادند" (عَمَّا
كانُوا يَعْمَلُونَ).
روشن است كه
سؤال خداوند براى كشف مطلب پنهان و پوشيدهاى نيست، چرا كه او از اسرار درون و
برون آگاه است، و ذرهاى در آسمان و زمين از علم بىپايان او مخفى نيست، بنا بر
اين سؤال مزبور به خاطر تفهيم به خود طرف است تا به زشتى اعمالش پى ببرد، و يا به
عنوان يك نوع مجازات روانى است، چرا كه بازجويى از كارهاى خلاف، آنهم توام با
سرزنش و ملامت، آنهم در جهانى كه انسان به حقايق نزديكتر و آگاهتر مىشود، دردناك
و زجرآور است، بنا بر اين، در حقيقت اين پرسشها بخشى از مجازات آنهاست.
ضمنا
عموميت" عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ" نشان
مىدهد كه از همه اعمال آدمى بدون استثناء سؤال خواهد شد و اين خود درسى است براى
همه انسانها كه لحظهاى از اعمال خود غافل نمانند، و اينكه بعضى از مفسران اين
سؤال را محدود مساله توحيد و ايمان به انبياء و يا مربوط به معبودهاى مشركان
دانستهاند سخنى است بىدليل بلكه مفهوم آيه كاملا تعميم دارد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 139