نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 133
" همان
تقسيم كنندگانى كه آيات الهى را تجزيه كردند" (الَّذِينَ
جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ) [1]
آنچه به سودشان بود گرفتند و آنچه به زيانشان بود كنار گذاشتند، در حقيقت بجاى
اينكه كتاب الهى و دستوراتش رهبر و راهنماى آنها باشد به صورت آلت دست در آوردند و
آن را وسيلهاى براى رسيدن به مقاصد شومشان ساختند، اگر يك كلمه به نفعشان بود به
آن چسبيدند و اگر هزاران كلمه به زيانشان بود كنار گذاشتند!
نكتهها:
1- قرآن
موهبت بزرگ الهى
خدا در آيات
فوق، به پيامبرش- به عنوان اخطار به همه مسلمانان جهان- اعلام مىكند كه اين كتاب
بزرگ آسمانى، سرمايه عظيم و بزرگى است، موهبتى است بى نظير كه در اختيار شما
مسلمين قرار داده شده است، برنامهاى است جاودانى كه اگر در زندگى انسانها پياده
شود دنيايى آباد، آزاد، و امن و امان، و مملو از معنويت خواهد ساخت.
اين حقيقت
است كه حتى ديگران هم به آن معترفند و معتقدند اگر مسلمانان اين قرآن و معارف آن
را زنده مىكردند، و به فرمانهاى آن گردن مىنهادند، آن چنان نيرومند و پيشرفته
بودند كه هيچكس نمىتوانست سلطه خود را بر آنها بيفكند.
اين سوره حمد
(سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي) كه فاتحة
الكتاب و آغازگر و فهرست قرآن ناميده شده يك دوره درس زندگى است:
[1]" عضين" جمع" عضه" به
معنى متفرق ساختن است و به هر بخش از چيزى نيز گفته مىشود بنا بر اين عضين يعنى
بخشها و قسمتها.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 133