" و براى شما اين واقعيت به خوبى آشكار شده بود كه ما بر سر آنها چه آورديم" (وَ تَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنا بِهِمْ‌).

" و براى شما آن قدر مثالهاى تكان دهنده از حالات امتهاى پيشين ذكر كرديم" (وَ ضَرَبْنا لَكُمُ الْأَمْثالَ‌).

اما هيچيك از اين درسهاى عبرت در شما مؤثر نيفتاد و هم چنان به اعمال ننگين و ظلم و ستم خويش ادامه داديد، و اكنون كه در چنگال كيفر الهى گرفتار شده‌ايد تقاضاى تمديد مدت و ادامه مهلت مى‌كنيد، كدام تمديد؟ و كدام مهلت؟

هر چه بود پايان يافت!

نكته‌ها:

1- چرا مخاطب در اينجا پيامبر است؟

شك نيست كه پيامبر ص هرگز تصور نمى‌كند كه خداوند از كار ظالمان غافل است، ولى با اين حال در آيات فوق روى سخن به پيامبر ص مى‌باشد، و مى‌گويد مبادا گمان كنى خداوند از اعمال ستمگران غافل است.

اين در حقيقت از قبيل رساندن پيام به طور غير مستقيم به ديگران است كه يكى از فنون فصاحت مى‌باشد كه گاهى فردى را مخاطب مى‌سازند ولى منظور ديگرى يا ديگران هستند.

به علاوه اين تعبير اصولا كنايه از تهديد است، همانگونه كه گاه حتى به شخص مقصر مى‌گوئيم" فكر نكن تقصيراتت را فراموش كردم" يعنى به موقع خود حسابت را ميرسم!