34- و از هر چيزى كه از او تقاضا كرديد به شما داد و اگر نعمتهاى خدا را بشماريد هرگز آنها را احصاء نخواهيد كرد انسان ستمگر و كفران كننده است.

تفسير: عظمت انسان از ديدگاه قرآن‌

در تعقيب آيات گذشته كه از برنامه مشركان و كسانى كه كفران نعمتهاى الهى كردند و سرانجام به دار البوار كشيده شدند سخن مى‌گفت در آيات مورد بحث، سخن از برنامه بندگان راستين و نعمتهاى بى انتهاى او است كه بر مردم نازل شده.

نخست مى‌گويد:" به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو: نماز را بر پاى دارند و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم در پنهان و آشكار انفاق كنند" (قُلْ لِعِبادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلاةَ وَ يُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً).

" پيش از آنكه روزى فرا رسد كه نه در آن روز خريد و فروش است، تا بتوان از اين راه سعادت و نجات از عذاب را براى خود خريد، و نه دوستى به درد مى‌خورد" (مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فِيهِ وَ لا خِلالٌ‌).

" خداوند همان كسى است كه آسمانها و زمين را آفريده است" (اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌).

" و از آسمان آبى فرستاد كه به وسيله آن ميوه‌هاى مختلف را خارج ساخت و از آنها به شما روزى داد" (وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ‌