آيندگان بيش از گذشتگان است، چيزى جز يك تعصب كور و خرافه بى‌ارزش نمى‌تواند باشد.

و از اينجا روشن مى‌شود اينكه تقاضا داشتند دليل روشنى اقامه بشود به خاطر اين نبوده كه پيامبران فاقد آن بوده‌اند، بلكه كرارا در آيات قرآن مى‌خوانيم كه بهانه‌جويان دلائل روشن و سلطان مبين را انكار مى‌كردند، و هر زمان پيشنهاد معجزه و دليل تازه‌اى مى‌نمودند تا راه فرارى براى خود پيدا كنند.

به هر حال در آيات آينده مى‌خوانيم كه پيامبران چگونه پاسخ آنها را دادند.