قوم خودت را از ظلمات به نور هدايت كن (وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‌ بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ) [1] همانگونه كه در نخستين آيه اين سوره خوانديم برنامه پيامبر اسلام ص نيز در بيرون آوردن مردم از ظلمات به سوى نور خلاصه مى‌شد و اين نشان مى‌دهد كه اين همه پيامبران و انبياى الهى بلكه همه رهبران معنوى انسانها است، مگر بديها، زشتيها، گمراهيها، انحرافها، ظلم و ستم‌ها، استثمارها، ذلتها و زبونيها، فساد و آلودگيها چيزى جز ظلمت و تاريكى هست؟ و مگر ايمان و توحيد، پاكى و تقوا، آزادگى و استقلال سربلندى و عزت چيزى جز نور و روشنايى مى‌باشد، بنا بر اين درست قدر مشترك و جامع ميان همه دعوتهاى رهبران الهى است.

سپس به يكى از ماموريتهاى بزرگ موسى اشاره كرده، مى‌فرمايد:

" تو موظفى كه ايام الهى و روزهاى خدا را بياد قوم خود بياورى" (وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ‌).

مسلما همه روزها، ايام الهى است، همانگونه كه همه مكانها متعلق به خدا است، اگر نقطه خاصى بنام بيت اللَّه (خانه خدا) ناميده شد دليل بر ويژگى آن است، همچنين عنوان" ايام اللَّه" مسلما اشاره به روزهاى مخصوصى است كه امتياز و روشنايى و درخشش فوق العاده‌اى دارد.

به همين جهت مفسران در تفسير آن احتمالات مختلفى داده‌اند:

بعضى گفته‌اند اشاره به روزهاى پيروزى پيامبران پيشين و امتهاى راستين آنها مى‌باشد، و روزهايى كه انواع نعمتهاى الهى بر اثر شايستگيها شامل حال‌

[1] معجزات و خارق عادتهايى كه از موسى بن عمران آشكار شد و در آيه فوق با لفظ" آيات" به آن اشاره شده، طبق آيه 101 سوره اسراء، نه اعجاز مهم بوده است كه شرح آن در ذيل همان آيه بخواست خدا خواهد آمد.